تصاویر و بیوگرافی نیکی مظفری +مصاحبه ای جالب و خواندنی

خبرگزاری آریا -

نیکی مظفری، بازیگر ایرانی
نیکی مظفری تنها فرزند خوانده است و سالهاست مادرش مرحوم شده است.شقایق فراهانی و تینا پاکروان از صمیمی ترین دوست های نیکی مظفری هستند.
نام: نیکی مظفری
سال تولد: 28 شهریور 1366
حرفه: بازیگر
پدر: مجید مظفری- بازیگر
تحصیلات: کاردانی معماری
نیکی مظفری متولد 28 شهریور ماه 1366 در تهران وبازیگر می باشد وی دارای مدرک کاردانی معماری از لندن است!
نیکی مظفری در دبیرستان تجربی خوانده و تصمیم داشته که داروساز شود ولی سر از معماری و آن هم در لندن درآورده است و دارای مدرک کاردانی معماری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیکی مظفری دو سال در کلاسهای بازیگری مرحوم سمندریان شرکت کرده و تجربه بازیگری هم دارد. علاوه بر بازیگری و معماری در رشته طراحی صحنه و لباس هم دستی بر آتش دارد و در بسیاری از پروژه های در پشت صحنه با سمت های گوناگون مانند برنامه ریز و مدیر تولید و … به فعالیت پرداخته است. نیکی مظفری تنها فرزند خوانده است و سالهاست مادرش مرحوم شده است.

عکس های نیکی مظفری
آغاز فعالیت بازیگری نیکی کریمی و فعالیت پشت صحنه
در زمان کودکی در چند نقش از جمله سریال بچه ها، قصه ها و فیلم ضلع ششم در سال 73، ایفای نقش کرد. بعد در زمان دبیرستانی با تئاتری به کارگردانی آقای هادی مرزبان اولین تجربه حرفه ای خود را شروع کرد. نیکی مظفری بعد از برگشت از لندن و فعالیت در زمینه معماری زمانی در حدود 8 سال را بعنوان مدیر تولید، جانشین تهیه کننده ، طراح صحنه، طراح گریم و … در فیلم سازی پدرش فعالیت نموده است .
دوست های صمیمی نیکی مظفری
شقایق فراهانی و تینا پاکروان از صمیمی ترین دوست های نیکی مظفری هستند. نیکی مظفری به تیم فوتبال استقلال علاقمند بوده و بازیکن محبوبش هم فرهاد مجیدی است.
گفتگوی جذاب و خواندنی با نیکی مظفری و پدرش مجید مظفری
بسیار به هم وابسته ایم
کم تر پیش می‌اید که پدر و دختر ها بیش تر ساعت های روز کنار هم باشند، برنامه های سفر و تفریحات پایان هفته شان باهم گره خورده باشد و خلاصه از هر فرصتی برای کنار هم بودن استفاده کنند. ولی برای مجید مظفری و دخترش نیکی قضیه این چنین نیست.
این پدر و دختر آرتیست رابطه خوبی دارند و در روزهای تلخ و شیرین زندگی کنار هم هستند. هیچوقت از دست هم غمگین نمی شوند و روابط شان مثل دو رفیق شفیق است. فکر می کنید رمز موفقیت شان چیست؟

جدیدترین تصاویر نیکی مظفری
بابا همه زندگی من است
مجید مظفری: من و نیکی جان از هنگامی که همسرم درگذشت تنها زندگی می کنیم و بسیار به هم وابسته ایم. روابط ما خیلی بیشتر از روابط پدر و فرزندی، رابطه ای دوستانه است. خیلی برای هم وقت می گذاریم و در مورد چیزهای مختلفی با هم صحبت می کنیم. باوجود نیکی من هیچوقت در زندگی ام حس کمبود و تنهایی نداشته ام.
نیکی مظفری: بابا همه زندگی من است و خودش هم این را می داند. ما بیش تر از این که با هم روابط پدر و فرزندی داشته باشیم رفیق هستیم. من در تمام زندگی ام تلاش کرده ام همه حرف هایم را با پدرم در میان بگذارم زیرا معتقدم رفیق و دوست حقیقی هر انسانی پدر و مادرش هستند و هیچ کس خیر و صلاح فرزند را به اندازه پدر و مادرش نمی خواهد.

عکس های جدید نیکی مظفری
روز تولد نیکی شدیداً نگران بودم
مجید مظفری: روزی که قرار بود نیکی به دنیا بیاید من از ساعت 10 شب مادر خدابیامرزش را به بیمارستان رساندم و بسیار هیجان زده و دلواپس بودم. دکتر قدری دیر رسید و این مسئله مرا نگران و عصبانی کرده بود تا جایی که دکتر از در دیگری وارد اتاق زایمان شد تا روبرو نشویم، ولی هنگامی که نیکی به دنیا آمد و فهمیدم حال همسر و دخترم خوب است شادمانی جای نگرانی را گرفت و از دکتر هم بابت عصبانیتم معذرت خواهی کردم.
نیکی نوزاد درشت، زیبا و قد بلندی بود. هنگامی که برای بار اول نیکی را از پشت پنجره اتاق نوزادان به من نشان دادند چند نوزاد دیگر هم در آن اتاق بود و من یکی از نوزادان را به پرستار نشان دادم و به شوخی گفتم« من اون یکی رو می خوام»
مجید مظفری: نام نیکی را مادرش انتخاب کرد .
نیکی مظفری: البته پدرم دوست داشت نام من را شهربانو بگذارد و مادر هم ابتدا اسم دُردانه را برایم انتخاب کرده بود. خدا را شکر که دُردانه نشدم( می خندد). به نظرم این نام مخصوصا برای زمانیکه سن و سال کمی بالا باشد اصلاً مناسب نیست.

تصاویر جدید نیکی مظفری
یکی یکدانه ام را لوس نکرده ام
مجید مظفری: نیکی تک فرزند، است ولی هیچوقت نه من و نه مادرش وی را لوس بار نیاوردیم. نیکی درکنار کودک های خویشاوندان و با فرزندان برادرها و خواهرم بزرگ شد و در کودکی هم تنهایی را حس نکرد. اما گاهی در نوجوانی ارزو میکرد که کاش خواهر یا برادر داشت ولی خب قسمت این بود که ما همین یک فرزند را داشته باشیم.

نیکی مظفری و پدرش مجید مظفری
تفریحات مان مشترک است
مجید مظفری: هنگامی که نیکی کودک بود مدام جمعه ها صبح می رفتیم کوه و بعد از آن بولینگ عبدو. بعد هم می رفتیم رستوران البرز چلوکباب می خوردیم.
نیکی مظفری: ما همیشه در کنار هم هستیم. زندگی، تفریح و سرگرمی و سفرمان مشترک است؛ یعنی صرفا در زمانیکه بابا یا من سر کار باشیم کنار هم نیستیم که تازه چنانچه کارهایمان در یک زمان نباشد، سر کار هم به هم سر می زنیم و به نحوی کنار هم هستیم.

نیکی مظفری
بهترین همسفر دنیا
نیکی مظفری: بسیار اهل سفر هستیم و هر وقت زمان خالی داشته باشیم سریعاً برنامه سفر می ریزیم. بابا خیلی خوش سفر است و ما تا به حال به جاهای مختلفی در ایران و دیگر کشورها سفر کرده ایم.
نخستین باری که از ایران خارج شدم را فراموش نمی کنم. اولین سفر خارجی ام کشور ترکیه بود و آن زمان 10 ساله بودم و خیلی هیجان زده بودم و می گفتم« به به این جا چه قدر خارج است».

نیکی مظفری، حامد بهداد، مجید مظفری
ترس از پرواز
مجید مظفری: هنگامی که نیکی کوچک بود از پرواز و تکان های هواپیما می ترسید. در یکی از سفرهای خارجی مان به شرایط بد آب و هوایی بر خوردیم. هواپیما هم بسیار فرسوده بود و منظم تکان های شدید می خورد. نیکی هم ترسیده بود و بیقراری میکرد . درنهایت با چاره اندیشی مهماندار مجبور شدیم به نیکی قرص خواب بدهیم تا از ترس و نگرانی اش کم کنیم. فکر می کنم آن هواپیما اگر یک ساعت دیگر پرواز میکرد حتماً همه پیچ و مهره هایش باز میشد ( می خندد).
نیکی مظفری: من هم به مرحمت آن قرص پس از سفر از خواب بیدار شدم. من ترس از پرواز داشتم و خیلی تلاش کردم بر ترسم غلبه کنم که درنهایت موفق هم شدم.

عکس های نیکی مظفری
کاش تمامی دخترها مانند نیکی باشند
مجید مظفری: گاهی فکر می کنم کاش همه فرزندان و مخصوصا دخترها مانند نیکی باشند و رفتارشان با پدر و مادرشان مانند رفتاری باشد که نیکی با من دارد. نیکی دختری عاقل و بامحبت است و به خوبی مسایل را درک میکند . دخترم خیلی خانواده دوست است، از معاشرت با افراد فامیل لذت می برد. ما هیچوقت از دست هم ناراحت نمی شویم. گاهی بخاطر هم ناراحت می شویم ولی از دست هم هیچوقت!
نیکی مظفری: پدرم به من لطف دارند. من هم مانند خیلی از جوان ها گاهی لجبازی هایی دارم و دوست دارم یک سری مسایل را خودم تجربه یا کشف کنم. گاهی حتی این لجبازی ها درنهایت به ضررمان تمام میشود که باید تاوانش را پس بدهیم. ولی در کنار اینها عمیقاً معتقدم که باید به پدر، مادر و بزرگ ترها احترام گذاشت. احترام گذاشتن بین ما ایرانی ها در معاشرت ها و روابط مان یک سنت است و بسیار هم زیباست. من هم احترام گذاشتن را خیلی دوست دارم.
گردآوری: بخش بازیگران بیتوته
منابع:
jamejamonline. ir
اینستاگرام نیکی مظفری


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۰۹۴۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک مصاحبه جذاب با کیلین مورفی درباره فیلم «چیزهای کوچک مانند این»

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، یکی از مشغول‌ترین چهره‌های سال پیش قطعاً کیلین مورفی است، که برای بازی در نقش اصلی فیلم تحسین شده «اوپنهایمر» جایزه اسکار و بفتا را به گلدن گلوب افزود.

بیشتر بخوانید: ماجرای مخفیانه زنان یک روستا که سوژه شد

اما او پارسال با فیلم «چیزهای کوچک مانند این» که به عنوان افتتاحیه برلیناله انتخاب شد هم حسابی سروصدا کرد. این فیلم ممکن است فیلمی با انفجار بسیار کمتر نسبت به «اوپنهایمر» باشد، اما با اقتباس از کتابی ساخته شده که نامزد جایزه بوکر بود (نوشته کلر کیگان که نویسنده «آرامش» هم است که کمتر از آن تامل‌برانگیز نیست و فیلم موفق «دختر» برمبنای آن ساخته شد). در این فیلم مورفی در نقش بیل که کارش حمل و نقل زغال سنگ در دهه ۱۹۸۰ ایرلند و یک پدر فداکار است، بازی می‌کند. او فعالیت‌های آزاردهنده‌ای را در صومعه محلی - به رهبری خواهر مری راهبه وحشتناک (با بازی امیلی واتسون) - کشف می‌کند.

«چیزهای کوچک مانند این» که توسط مت دیمون و بن افلک در کمپانی «آرتیستز اکوییتی» تهیه و تامین مالی شده، همچنین اولین فیلم از کمپانی جدید مورفی است که در کنار تهیه کننده آلن مالونی راه‌اندازی کرده و اسمش را «فیلم‌های بزرگ» گذاشته‌اند.

مصاحبه با کیلین مورفی درباره این فیلم جدید انجام شده است: آیا فرار از هرج و مرج فصل جوایز با چنین فیلمی خوب است؟

من به پاسخی که «اوپنهایمر» دریافت می‌کند، افتخار می‌کنم و بسیار خوشحالم که از این فیلم تجلیل می‌شود. اما من «چیزهای کوچک مانند این» را ۶ ماه پس از اتمام «اوپنهایمر» ساختم و نمی‌شد کاری متفاوت‌تر از این انجام داد. من واقعاً به این فیلم افتخار می‌کنم، بنابراین صحبت کردن درباره آن را دوست دارم.

شما در کنار مت دیمون و بن افلک در کمپانی «آرتیستز اکوییتی» آنها این فیلم را تولید کردید. آن رابطه چگونه شکل گرفت؟ پروژه را پیش آنها بردید؟

من کتاب را خوانده بودم و واقعاً حس می‌کردم می‌تواند یک فیلم باشد. با دوستم آلن مالونی که ۴ فیلم قبلی را با او کار کرده‌ام، شاید پنج تا، تماس گرفتم و تصمیم گرفتیم این فیلم را با هم تولید کنیم. ما حقوق کتاب را گرفتیم و بعد وقتی در «اوپنهایمر» بودم، سر یک صحنه شبانه در صحرا با مت، وقتی دور هم نشسته بودیم، این را برای او مطرح کردم. او اتفاقاً داشت با آلن مالونی برای یک مستند درباره U۲ کار می‌کرد، بنابراین همه چیز کاملاً عجیب بود. دیمون و افلک همان زمان در حال راه‌اندازی استودیوی جدید خود بودند و ما فیلمنامه را برایشان فرستادیم و آن‌ها آن را دوست داشتند. آن‌ها شرکای فوق‌العاده‌ای بودند، زیرا واقعاً به ما اجازه دادند فیلمی را بسازیم که می‌خواستیم بسازیم، که با توجه به اینکه آنها خودشان فیلمساز هستند، جز این انتظار نمی‌رود

چه چیز کتاب موجب شد فکر کنید می‌تواند یک فیلم شود؟

در ظاهر داستان بسیار کوچکی است. اما وقتی خواندمش، بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم و احساس کردم که در واقع چالش با موضوع بسیار مهمی است و همچنین احساس کردم که یک جور جهانی بودن در آن وجود دارد. در عین حال خیلی جذب این شخصیت شدم که شخصیت ایرلندی‌ای است که برایم شناخته شده است و با آن آشنا بودم. در ظاهر، به نظر می‌رسد او زندگی کاملاً ساده‌ای دارد، اما آنچه او با آن دست و پنجه نرم می‌کند و در طول داستان پشت سر می‌گذارد بسیار پیچیده است. بنابراین فکر کردم اگر اقتباس درستی از کتاب انجام دهیم، می‌تواند فیلم زیبایی باشد.

امیلی واتسون در نقش یک راهبه نسبتاً بی‌رحم فوق‌العاده ظاهر شده است.

امیلی اولین انتخاب برای خواهر مری بود. من همیشه طرفدار او هستم. او به فیلمنامه پاسخ داد و گفت بله. و بعد از تیم میلانتس که در فصل ۳ «پیکی بلایندرز» با او کار کرده بودم، خواستم آن را کارگردانی کند. او کارگردانی خیره کننده است. او بلژیکی است و من لزوماً نمی‌خواستم یک فرد ایرلندی آن را کارگردانی کند. احساس کردم حتی اگر ایرلندی نباشد شاید بهتر باشد.

ساخت این فیلم به موفقیت خارق‌العاده «دختر آرام»، یکی دیگر از فیلم‌های باورنکردنی ایرلندی و همچنین اقتباسی از داستان کلر کیگان، مربوط می‌شود؟

ما در حین اسکار [۲۰۲۳] در حال تولید بودیم و از موفقیت آن فیلم بسیار خوشحال بودیم زیرا فیلم زیبایی است. دیدن این همه موفقیت در حین فیلمبرداری بسیار خوب بود.

«چیزهای کوچک مثل این» اولین فیلمی است که پس از مدتی در ایرلند فیلمبرداری کرده‌اید. آیا همین آن را کاملاً خاص کرده است؟

بله، فکر نمی‌کنم از حدود سال ۲۰۱۰ در کشورم فیلمبرداری کرده باشم. از آن زمان تاکنون تئاتر زیادی در آنجا انجام داده‌ام، اما فیلمی نساخته‌ام. بنابراین خیلی خوب بود که برگشتم و با گروه دوستانم که در گذشته با آنها در فیلم‌ها کار کرده‌بودم، کار کردم.

با «اوپنهایمر» و حالا این فیلم، آیا کیلین مورفی جدیدی پس از «پیکی بلایندرز» را تجربه می‌کنیم؟

نمی‌دانم فقط دارم کار می‌کنم. در طول «پیکی بلایندرز» هم کار می‌کردم. بنابراین، برای من، این فقط کار است. فکر می‌کنم اگر از هر بازیگری بپرسید، هیچ‌کدام از ما برنامه‌ای در ذهن نداریم، این کاملاً تصادفی است و بستگی به چیزی دارد که سر راهتان قرار می‌گیرد. گاهی اوقات شما کمی در آن جایگاه تعیین کننده‌تری دارید، مثل همین فیلم. چون من تولیدکننده هم بودم کمی متفاوت بود. اما از نظر برنامه پنج ساله، نه من چنین برنامه‌ای ندارم، فقط سعی می‌کنم کیفیت را بالا نگه دارم.

این اولین پروژه از شرکت تولیدی خودتان «فیلم‌های بزرگ» است. تصور می‌کنم که این نام با توجه به عنوان «چیزهای کوچک مانند این» انتخاب شد.

فکر کردیم اگر آن را «چیزهای کوچک» بنامیم، ممکن است کمی غیر جاه‌طلبانه باشد.

باید درباره دنباله‌های «۲۸ روز بعد» که تازگی خبرش منتشر شده هم بپرسم. آیا جیم پیک برای «۲۸ سال بعد» برمی‌گردد؟

در این مرحله نمی‌توانم چیز بیشتری بگویم. اما من همیشه گفته‌ام که دوست دارم در فیلم بعدی نقش داشته باشم زیرا آن فیلم همه چیز را برای من تغییر داد و من به آن فیلم و آن بچه‌ها الکس [گارلند] و دنی [بویل] علاقه زیادی دارم. من هیچ وقت فیلم‌های خودم را تماشا نمی‌کنم، به جز آن فیلم. همیشه در حوالی هالووین پخش می‌شود و در طول همه گیری مردم دایم برای من کلیپ می‌فرستادند و من آن را به فرزندانم هم نشان دادم. آن فیلم واقعاً هنوز سرپا ایستاده است، باوجود اینکه حدود ۲۳ سال سنش است. بنابراین من واقعاً هیجان زده هستم که گروه را دوباره گرد هم بیاوریم تا یکی دیگر بسازیم.

تماشای عملکرد خودت در بیش از ۲ دهه بعد از فیلم چگونه است؟

آنقدر که پیش بینی می‌کردم نقدهای زیادی بگیرم نبوده است. اما قطعاً بهتر شده‌ام زیرا در ۳ فصل آخر «پیکی» به‌عنوان مدیر اجرایی کار کردم و درگیر همه آن‌ها شدن از برش و تدوین، و بعدش هم تولید «چیزهای کوچک» یعنی باید فقط تماشا کنی و فقط به دنبال داستان‌های تاثیرگذار بعدی بگردی.

شما واقعاً هرگز کسی نبوده‌اید که فعالانه به دنبال کانون توجه باشید. چگونه با موفقیت فصل جوایز و همه توجهی که به آن می‌شود کنار آمدید؟

فکر می‌کنم در این زمینه خیلی بهتر می‌شوم. دیدن تجلیل از یک فیلم و ارتباطی که با تماشاگران ایجاد کرده و سپس دیدن تجلیل آن توسط همتایان خود در صنعت بسیار جذاب است. بزرگ‌ترین امتیاز برای من، معاشرت با همبازی‌هایم و کریس (نولان) بود و بعد از آن ملاقات با دیگر فیلم‌سازان، بازیگران و دیگر تهیه‌کنندگان. چون این کاری است که در نهایت انجام می‌دهی، در نهایت در اتاق‌ها با این افراد با استعداد هستی و من واقعاً از آن لذت می‌برم زیرا معمولاً هرگز دنبال این برنامه‌ها نیستم.

منبع: مهر

انتهای پیام/

کد خبر: 1229760 برچسب‌ها اخبار سینما